صرف نظر از این‌که قصد داشته باشید سخت‌افزارهای قدیمی را به یک سرور جدید منتقل کنید یا بخواهید سیستم عامل جدیدی را راه اندازی کرده یا حتی درآمد حاصل از سرمایه گذاری خود را افزایش دهید ، مجازی سازی برای شرکت‌های کوچک مزایای متعددی را به‌دنبال دارد و در این رابطه محصولات بسیاری در دسترس قرار دارد. بازار مجازی سازی توسط سه فروشنده اصلی کنترل می‌شود . رتبه اول این بازار متعلق به VMWare است که مجموعه‌ای از محصولات متنوع شامل VMWare Server را عرضه می‌کند . رتبه دوم ، در اختیار شرکت مایکروسافت و فناوری Virtual Server 2005 R2 قرار دارد . شرکت Critix  نیز که به‌تازگی مالکیت فناوری Xenserver را (که در حقیقت یک نسخه تجاری از فناوری مجازی‌سازی کدباز Xen است) به دست آورده، در رتبه سوم قرار دارد. تمام این فناوری‌ها به‌منظور استفاده در شرکت‌های کوچک تولید و عرضه شده‌اند و امکان دریافت رایگان آن‌ها از اینترنت وجود دارد. در این مقاله، فناوری‌های مذکور را مورد بررسی و آزمون قرار داده‌ایم .

Virtual Server 2005 R2 SP1
تا هنگام عرضه پلتفرم HyperV توسط مایکروسافت، فناوریVirtual Server  ۲۰۰۵ R2 پلتفرم اصلی این شرکت برای مجازی‌سازی محسوب می‌شد. این فناوری در هر دو نوع پردازنده ۳۲ بیتی و ۶۴ بیتی قابل اجرا بوده و آخرین نگارش آن موسوم به SP1 از فناوری‌های Intel-VT و AMD-V پشتیبانی می‌کند؛ در حالی که داشتن فناوری‌های مذکور پیش‌نیاز نیست .  سیستم‌عامل ویندوز باید روی یک سرور میزبان نصب شود و بهترین گزینه برای این کار ویندوز سرور ۲۰۰۳ است. در صورت نصب روی یک سیستم ۶۴ بیتی محدودیت تعداد ماشین‌های مجازی از ۶۴ به ۵۱۲ عدد به ازای هر سرور افزایش می‌یابد. این در حالی است که حافظه اختصاصی هریک از ماشین‌های مجازی نیز از ۳,۶۴ گیگابایت به ۲۵۶ گیگابایت می‌رسد. توجه به این نکته ضروری است که صرف‌نظر از پردازنده سیستم میزبان، ماشین‌های مجازی مهمان را فقط می‌توانید به‌صورت ۳۲ بیتی اجرا کنید و برای هرماشین مجازی فقط امکان استفاده از یک پردازنده مجازی وجود دارد.

راه‌اندازی چنین سیستمی بسیار ساده است. کافی است از اجرای IIS توسط سیستم‌عامل میزبان مطمئن شده و نرم‌افزار را با استفاده از برنامه مربوط نصب کنید. پس از این کار توسط یک مرورگر و با استفاده از یک مؤلفه ActiveX که به‌منظور کنترل راه دور ایجاد شده است، می‌توانید ماشین‌های مجازی را ایجاد و مدیریت کنید. در صورت مدیریت مجوزهای کاربران با استفاده از Active Directory و بهره‌گیری از ابزار System Center Virtual Machine Manager برای مدیریت همزمان چندین سرور، امکان فعال‌سازی سیستم کدگذاری SSL نیز وجود دارد. ماشین‌های مجازی مهمان می‌تواند سیستم‌عامل‌های ویندوز یا لینوکس باشند که به منظور بهبود کارایی و سرعت از بسته‌های‌نرم‌افزاری Virtual Machine Addition استفاده می‌کنند. با وجود این، از سیستم‌عامل ویستا فقط برای مقاصد غیرتولیدی پشتیبانی می‌شود و تعداد پلتفرم‌های لینوکس که به‌صورت رسمی پشتیبانی می‌شوند، محدود است. در آزمون انجام‌شده دریافتیم مدیریت‌نرم‌افزار مایکروسافت بسیار ساده‌است. ماشین‌های مجازی را می‌توان از ابتدای کار به‌وجود آورد، آن‌ها را کپی و جابه‌جا کرد و به‌منظور جابه‌جایی سرورهای فیزیکی موجود، ابزارهای جداگانه‌ای شامل برنامه‌ها و تنظیمات مربوطه در دسترس است. قابلیت بهینه سازی سیستم به‌واسطه توزیع کار بین ماشین‌های مجازی یا تخصیص درصد ثابتی از توان پردازشی به هریک از آن‌ها ویژگی جالب توجهی است.  یکی دیگر از ویژگی‌های مفید این نرم‌افزار امکان نصب و دسترسی به هارددیسک‌های مجازی به‌صورت Offline است. با استفاده از این ویژگی نیازی به راه اندازی ماشین مجازی مربوط نیست. در نگارش SP1 از ابزار Volume Shadow Copy Service نیز پشتیبانی شده و به‌این ترتیب امکان تهیه نسخه‌پشتیبان از ماشین‌های مجازی فعال فراهم شده است. با وجود این، برخلاف نرم‌افزار Xenserver Enterprise راهکاری برای انتقال فعال ماشین‌های مجازی وجود ندارد .

VMWare Server 2.0
یکی از مزایای اصلی VMWare Server این است که امکان میزبانی توسط هر دو نوع سرور ویندوز و لینوکس را دارد. هر نوع سرور ممکن است دارای پردازنده ۳۲ یا ۶۴ بیتی باشد. به‌علاوه، با وجود این‌که استفاده از فناوری‌های مجازی‌سازی Intel-VT و AMD-V تا هنگامی که نخواهید از سیستم‌عامل‌های مهمان ۶۴ بیتی پشتیبانی کنید، ضروری نیستند، هردو فناوری مذکور پشتیبانی شده‌اند. نرم‌افزار مورد بررسی در این مقاله نسخه آزمایشی VMWare  Server  ۲٫۰ است که در اواسط سال ۲۰۰۸ عرضه شد. با وجود این، برای انجام فرآیند تولید پیشنهاد می‌کنیم از نسخه ۱٫۰ این نرم‌افزار که پایداری بسیار بیشتری دارد، استفاده کنید. تمام نسخه‌های بعد از ویندوز ۲۰۰۰ با پشتیبانی از Windows Server 2008 می‌توانند نرم‌افزار VMWare Server را میزبانی کنند. در مقابل، پشتیبانی وسیعی ازمیزبانان لینوکس شامل ۵٫۱  RHEL (سرنام  Red Hat Enterprise Linux) و آخرین نگارش Novell SUSE و Ubuntu به عمل آمده‌است. به همین ترتیب، فهرستی از سیستم‌عامل‌های مهمان شامل سولاریس شرکت سان و مجموعه‌ای از نسخه‌های مختلف ویندوز و لینوکس  همراه نسخه‌هایVista Business ،Windows Server 2008، ش Vista Ultimate و RHEL5 وجود دارد .
سایر بهبودهای آخرین نسخه شامل قابلیت پیکربندی ماشین‌های مجازی با استفاده از هشتاد گیگابایت رم (در نگارش VMWare Server 1.0 رم به ۳,۶ گیگابایت محدود است) و ده مبدل مجازی شبکه است.  در هر دو نگارش قابلیت SMP  دوطرفه در دسترس بوده و در Server 2.0 به ازای هر نسخه می‌توانید تا ۶۴ ماشین مجازی را با قابلیت پشتیبانی از دستگاه‌های پرسرعت USB 2 راه‌اندازی کنید. به‌علاوه، برای تبدیل سرورهای فیزیکی به ماشین‌های مجازی ابزارهای موردنیاز نیز در اختیار بوده و ابزارهای پیش‌ساخته متعددی در قالب VMWare وجود دارند. نصب سیستم بسیار ساده است، اما در نحوه مدیریت این محصول تغییرات عمده‌ای به چشم می‌خورد. در Server 1.0 برای ساخت، مدیریت و اجرای ماشین‌های مجازی از یک کنسول ویندوز و یک رابط انتخابی وب استفاده می‌شود. در VMWare Server 2.0 این رویکرد با یک کنسول مبتنی بر مرورگر جایگزین شده‌است. با استفاده از این کنسول دسترسی به ترمینال‌ها ساده شده، اما از دیدگاه ما کار با آن به سادگی رابط گرافیکی قدیمی نیست. به علاوه، در نگارش آزمایشی به چندین اشکال برخوردیم که باید در نسخه نهایی نرم‌افزار اصلاح شوند .

Xenserver v4
تفاوت Xenserver با دو محصول دیگر در این است که نرم‌افزار اخیر از نوع هایپروایزر (Hypervisor) است. به‌این معنی که برای شروع کار با Xenserver به سیستم‌عامل میزبان نیازی ندارید. کافی است CD موردنیاز برای نصب را درون درایو یک کامپیوتر قرار داده و با استفاده از آن سیستم را راه‌اندازی کنید. سپس می‌توانید تمام نرم‌افزارهای وردنیاز  را برای میزبانی ماشین‌های مجازی لینوکس و ویندوز بارگذاری کنید. هایپروایزر نرم‌افزار Xenserver از نوع ۶۴ بیتی است، بنابراین با وجود این که ماشین‌های مجازی می‌توانند به هر دو صورت ۳۲ بیتی یا ۶۴ بیتی اجرا شوند،‌ نیازمند حداقل یک پردازنده۶۴ بیتی هستید. برای اجرای سیستم‌عامل‌های مهمان ویندوز نیازمند پردازنده‌های Intel-VT و AMD-V با قابلیت پشتیبانی از Windows Server 2000 SP4، XP و Server 2003 و همچنین اغلب نسخه‌های اصلی لینوکس به صورت استاندارد هستید.  در نسخه آزمایشی ۴,۱ که مورد آزمون قرار گرفت، ویندوز ویستا (فقط در حالت ۳۲ بیتی) در دسترس قرار داشته، به‌علاوه  مقیاس‌پذیری و کارایی این نگارش که انتظار می‌رود در اواسط سال جاری عرضه شود، افزایش یافته است .
سه نسخه از این نرم‌افزار عرضه خواهد شد که شروع آن با یک نسخه Express رایگان است. این نگارش برای شرکت‌های کوچک کارایی دارد، اما فقط به دو پردازنده فیزیکی و چهار گیگابایت حافظه محدود شده و فقط چهار مهمان فعال را پشتیبانی می‌کند. بنابراین برای ارائه خدمات به سایر مشتریان باید از سایر نسخه‌ها استفاده شود. با به‌روزرسانی سیستم به نسخه‌های Enterprise یا Standard هیچ محدودیتی برای تعداد پردازنده وجود ندارد؛ به علاوه هر سرور می‌تواند تا ۱۲۸ گیگابایت و هر ماشین مجازی تا ۳۲ گیگابایت  رم را مورد استفاده قرار دهد. نسخه Enterprise می‌تواند از ابزارهای ذخیره‌سازی مشترک iSCSI یا NAS نیز بهره‌گرفته و شامل ابزاری موسوم به Xenmotion است که امکان جابه‌جایی ماشین‌های مجازی فعال بین سرورها را فراهم می‌کند. با وجود این، هزینه استفاده از نسخه‌های ‌مذکور کم‌نیست. به‌عنوان مثال، امتیاز سالانه نسخه Standard همراه پشتیبانی، از ششصد دلار آغاز می‌شود .
برای مدیریت راه‌دور Xenserver از یک برنامه Xencenter مبتنی بر ویندوز استفاده می‌شود. برنامه مذکور قابلیت مدیریت همزمان چندین‌ سرور و ادغام سرورهای جدید را فراهم می‌کند. با وجود این که کنسول توکار Xencenter کارایی خوبی دارد، ما ترجیح می‌دهیم برای دسترسی به سیستم‌عامل‌های مهمان ویندوز از Remote Desktop استفاده کنیم.از طرفی ساخت ماشین‌های مجازی جدید با استفاده از قالب‌های آماده، سریع و آسان بوده و می‌توانید قالب‌های دلخواه خود را پیکربندی کنید. تعداد زیادی از گزینه‌های شبکه و ماشین‌های مجازی وجود دارند که می‌توان از آن‌ها کپی یا نسخه پشتیبان تهیه‌کرد. به علاوه، برای میزبان‌های لینوکس یک ابزار تبدیل ماشین‌های فیزیکی به مجازی در اختیار قرار گرفته است. شرکت دل نیز به تازگی Xenserver را به عنوان یکی از برنامه‌های استاندارد در سرورهای Poweredge تعبیه کرده است. یکی دیگر از قابلیت‌های مفید این نرم‌افزار سازگاری با قالب Microsoft VHD است .

انتخاب نهایی
انتخاب بین پلتفرم‌های مجازی‌سازی موجود در این گروه آزمون بسیار مشکلی است. تمام این فناوری‌ها قابلیت‌های متعددی داشته و به سادگی برای شرکت‌های کوچک راه‌اندازی می‌شوند، اما بین آن‌ها محدودیت‌ها و تفاوت‌های مهمی وجود دارد.برای مثال Virtual Server 2005 R2 SP1 محصول شرکت مایکروسافت نیازمند یک میزبان با مجوز کامل دسترسی است و فقط می‌تواند سیستم‌عامل‌های مهمان ۳۲ بیتی را اجرا کند. در مقابل،‌ سیستم‌عامل مهمان ممکن است ویندوز یا لینوکس باشد و از رابط مدیریت مرورگرمحور زیبایی بهره‌مند است. به‌علاوه، امکان راه‌اندازی مجزای چندین هارددیسک وجود داشته و می‌توان ماشین‌های مجازی را به یک پلتفرم Hyper-V جدید منتقل کرد. اگر یک سرور ویندوز ذخیره در اختیار دارید و محدودیت‌های این فناوری برایتان مشکل‌ساز نیست،‌ این فناوری ارزش امتحان را دارد. در غیر این صورت بهتر است به سراغ سایر فناوری‌ها بروید.از طرف دیگر، امکان میزبانی VMWare Server توسط ویندوز سرور و لینوکس وجود دارد و از سیستم‌عامل‌های مهمان ۳۲ و ۶۴ بیتی پشتیبانی می‌کند. به‌علاوه، با استفاده از این فناوری در ماشین‌های مجازی از قابلیت SMP مجازی دوطرفه و پشتیبانی دستگاه‌های پرسرعت USB2 نیز بهره‌مند می‌شوید .

این قابلیت‌ها در فناوری مایکروسافت وجود ندارد. به هرحال نسخه VMWare  Server 2.0 به‌صورت آزمایشی عرضه شده و به‌کارگیری آن برای فرآیند تولید توصیه نمی‌شود. با وجود این‌که می‌توان نرم‌افزار VMWare Server 1.0 را به عنوان جایگزین فناوری اخیر به‌کار گرفت، باید توجه داشت نسخه ۱٫۰ کارایی کمتری دارد. بنابراین توصیه ما استفاده از فناوری Xenserver v4 محصول شرکت Citrix است. فناوری Xenserver به عنوان یک محصول هایپروایزر بدون نیاز به سیستم‌عامل میزبان یا هرنوع هزینه اضافی دیگر حداکثر کارایی را در اختیار می‌گذارد. این فناوری از سیستم‌عامل‌های مهمان‌ ۶۴ بیتی پشتیبانی کرده و با وجود این که نسخه رایگان Express فقط قابلیت اجرای همزمان چهار ماشین مجازی را دارد، قادر است اغلب نیازهای شرکت‌های کوچک را تأمین کند. به  علاوه، نصب و کار با فناوری Xenserver ساده است و آن را به انتخاب مناسبی برای شرکت کوچک با سرمایه اندک تبدیل می‌کند .